ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Για τη συλλογή φραγκόσυκου χρειαζόμαστε τα σύνεργα.
Τσιγκλί, πριόνι, σκούπα με χέρι,τελάρο.
Διαδικασία.
Επιλέγουμε την πλάντρα με τα φραγκόσυκα.
Την καρφώνουμε με το τσιγκλί και την κόβουμε με το πριόνι.
Στη συνέχεια χωρίς να τραυματίζουμε τα φραγκόσυκα, τα αφαιρούμε από την πλάντρα κοβοντάς τα με το πριόνι, στο έδαφος.
Καθαρίζουμε τα φραγκόσυκα με τη σκούπα , για να φύγουν όλα τα φραγκάγκαθα, και στη συνέχεια τα βάζουμε απαλά στην κλούβα.
Εκτός από
την υψηλή περιεκτικότητά τους σε ουσίες με αντιοξειδωτική δράση, τα φραγκόσυκα μειώνουν και την ένταση των συμπτωμάτων της μέθης. Αυτό αναφέρει ανάρτηση για την υγεία και τη διατροφή, στην ηλεκτρονική σελίδα του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας, που υπογράφει η διατροφολόγος Σταματάκη Αστερία.
Το φραγκόσυκο είναι ένα άκρως καλοκαιρινό φρούτο, με χυμώδη σάρκα και ιδιαίτερη γεύση. Τη φραγκοσυκιά τη συναντάμε πολύ συχνά τους καλοκαιρινούς μήνες, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Πελοπόννησος και τα νησιά. Η καταγωγή της είναι από την Κεντρική Αμερική και στην Ευρώπη την «έφεραν» Ισπανοί θαλασσοπόροι τον 15ο-16ο αιώνα. Ο κυλινδρικός καρπός της ποικίλλει από κιτρινοπράσινος έως πορτοκαλί (στην ωρίμανση) και τρώγεται ωμός, ψημένος, γίνεται χυμός και μαρμελάδα. Μπορεί η συγκομιδή του και το καθάρισμά του να απαιτεί χρόνο και τρόπο, όμως η γεύση του και η θρεπτική αξία του αποζημιώνουν τους καταναλωτές.
Το φραγκόσυκο είναι ένα άκρως καλοκαιρινό φρούτο, με χυμώδη σάρκα και ιδιαίτερη γεύση. Τη φραγκοσυκιά τη συναντάμε πολύ συχνά τους καλοκαιρινούς μήνες, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Πελοπόννησος και τα νησιά. Η καταγωγή της είναι από την Κεντρική Αμερική και στην Ευρώπη την «έφεραν» Ισπανοί θαλασσοπόροι τον 15ο-16ο αιώνα. Ο κυλινδρικός καρπός της ποικίλλει από κιτρινοπράσινος έως πορτοκαλί (στην ωρίμανση) και τρώγεται ωμός, ψημένος, γίνεται χυμός και μαρμελάδα. Μπορεί η συγκομιδή του και το καθάρισμά του να απαιτεί χρόνο και τρόπο, όμως η γεύση του και η θρεπτική αξία του αποζημιώνουν τους καταναλωτές.