ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002
ΤΗΛ.2724071016
Αγαπητέ μου φίλε Γιάννη,
Όταν πήγαινα στο Γυμνάσιο του Μελιγαλά, γράφαμε εκθέσεις και τις καλλίτερες
τις διαβάζαμε την επόμενη εβδομάδα.
Καμιά φορά έγραφα και έμμετρα- με τις ανησυχίες που έχουν οι νέοι-
έτσι έγραψα μεταξύ άλλων και τα δυο ποιηματάκια που σου στέλνω, αλλά ο
καθηγητής μου τα βρήκε λίγο τολμηρά και δεν με άφησε να τα διαβάσω.
Σου τα στέλνω λοιπόν έτσι για να θυμηθούμε πως γράφαμε εκείνη την εποχή.
Δεν τα έχω δείξει πουθενά, αλλά σε σένα που γράφεις τόσο όμορφα και δεν ξέχασες ποτέ
εκείνη την εποχή, ίσως κάτι να έχουν να
σου πουν.
Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ
Χρόνους έντεκα, εκεί στα έγκατα,
Περίμενες έναν Αύγουστο για νάρθεις στη γη.
Νάρθεις για μιας στιγμής έρωτα, για μιας ώρας τραγούδι
Για μιας ημέρας ζωή.
Στη ρίζα του δέντρου, τα παιδιά σου απόθεσες
Και δεν φρόντισες για προκοπή
Δεν τα δίδαξες και δεν τους μίλησες
Για δυσκολίες πούχει η ζωή.
Μα Εκείνος που όλα τα έφτιαξε
Δεν θα τ’ αφήσει για να χαθούν
Οι συμβουλές Του οι αρχέγονες
Και οι δικοί του οι νόμοι ακολουθούν.
Έτσι κι εκείνα, θα περιμένουν έναν Αύγουστο
για ν’ βγουν στη γη ,
θ’ έρθουν να αγαπήσουν, να τραγουδήσουν
και να ζήσουν ανέμελα, όπως κι εσύ.
Μερόπη 1959
Δ. Πετρόπουλος
ΜΑΓΙΚΗ ΝΥΧΤΑ
Μια νύχτα μαγική, γεμάτη με μυστήρια,
Επροχωρούσε ευλαβικά, η όμορφή μας συντροφιά
Ωσαν σε κοιμητήρια
Στη βρύση καθίσαμε, βουβοί ,σιμά κι αντάμα,
Κι ακούγαμε που και που, φωνή νυχτοπουλιού
Που έμοιαζε με κλάμα
Εκεί κοντά στο ξέφωτο, μια σκιά που αναδεύει
Έχει τον Γκιώνη μουσική, δεν την πατάει τη γη
Κι ολόγυμνη χορεύει.
Η Λίλιθ είναι με λυτά μαλλιά και στόμα που σκλαβώνει
Τους νέους που ποθούν , τα παλληκάρια που αγαπούν
Πιάνει και τα σκοτώνει
1959 Μερόπη Δ.Πετροπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου