Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Η ΑΛΛΗ

Η ΑΛΛΗ
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "κοινωνιογραμμα" του συλλόγου Ελλήνων κοινωνιολόγων και στο περιοδικό "επικοινωνούμε" του συλλόγου ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας,
Στα λεξικά παλιότερων εποχών, η ερμηνεία της λέξης ‘’ανάπηρος’’ ήταν ….σακάτης! Ανάλογη αντιμετώπιση υπήρχε και από την κοινωνία. Είμαι ανάπηρη και κινούμαι με αναπηρικό αμαξίδιο. Με θεωρείς σακάτισσα; Μμμμ …. Σου βάζω δύσκολα ε; Τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις τόσων πολλών χρόνων τί σε αφήνουν να σκεφτείς και να δεις; Ξέρεις, δουλεύω όπως κι εσύ, μ’ αρέσει το σινεμά, το θέατρο, το ταβερνάκι με φίλους. Κάνουμε τα ίδια πράγματα, μόνο που έχω έναν άλλον από σένα τρόπο.
Εσύ όμως, όταν με συναντάς, με κοιτάς μ’ ένα θλιμμένο βλέμμα! Με λυπάσαι που κάθομαι σε καροτσάκι. Γιατί; Αγαπώ τον εαυτό μου και δεν τον λυπάμαι. Καταλαβαίνω ότι αυτά που λέω σε απομακρύνουν από όσα ήξερες ως τώρα. Μη με λυπάσαι και μην στενοχωριέσαι για μένα. Μόνο δέξου ότι υπάρχω κι .εγώ. Θα ήταν καλύτερα για σένα αν καθόμουνα σπιτάκι μου κι έβλεπα ήσυχα-ήσυχα στην τηλεορασούλα μου ό,τι μου σερβίρουν. Μα δεν είναι δυνατόν να θέλω να κάνω σχεδόν τα ίδια με σένα πράγματα και, μάλιστα με τρόπο που σε βγάζει έξω από τα νερά σου… Ξέρεις τί μπορείς να κάνεις για μένα, αν θέλεις βέβαια; Έλα στη θέση μου. Μπες στο μυαλό μου. Βάλε τα παπούτσια μου. Θα ανακαλύψεις πολλά. Κυρίως για σένα. Δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ αυτά που μου αρέσουν. Για να φτάσω στο σινεμά, αν υπάρχει ράμπα, λείπουν πλακάκια. Το θέατρο είναι σε κτήριο που δεν έχει ασανσέρ αλλά πολλά σκαλιά. Για να πάω στην ταβέρνα πρέπει να διασχίσω το δρόμο μα η ράμπα που υπάρχει για καροτσάκια είναι κατειλημμένη από το δικό σου αυτοκίνητο. Δεν τα είχες σκεφτεί όλ’ αυτά, έτσι; Είναι όμως η καθημερινότητα απ’ όπου εσύ με αποκλείεις, ίσως όχι συνειδητά πάντα. Σκέψου λοιπόν, πώς θα φερόσουν αν ήσουν στη θέση μου; Και οι δύο μας μοιραζόμαστε την ίδια ζωή. Τα δικαιώματα που έχεις εσύ, έχω κι εγώ. Σεβάσου όμως τη διαφορετικότητά μου. Θα το κάνεις αν αναλογιστείς πόσο εύκολα μπορείς να βρεθείς στη θέση μου. –Εύχομαι ποτέ να μη γίνει-. Την αναπηρία μου δεν την μισώ. Ζω μαζί της. Κάνε κι εσύ το ίδιο. Έλα κοντά μου. Άνοιξε το μυαλό και την καρδιά σου. Θα δεις ότι δεν είμαι άλλη. Ξένη. Η εικόνα στον καθρέφτη σου είμαι. Σου μοιάζω.
Ευγενία Μαρκοπουλιώτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου