Αντί να ασχολείστε με την κριτική των άλλων ή τον σχολιασμό των άλλων, αφιερώστε το
χρόνο σας βελτιώνοντας τον εαυτό σας και
τον περίγυρό σας.
«Το άτομο που αφιερώνει χρόνο για να βελτιώσει τον εαυτό του δεν έχει χρόνο για να σχολιάσει
τους άλλους» – Μαρία Τερέζα της Καλκούτα.
Στη ζωή υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι πολύ εξαντλητικά όπως το να ακούμε
κάποιον να σχολιάζει διαρκώς τους άλλους. Όχι μόνο δεν μας αφήνει να ζήσουμε ελεύθεροι
αλλά μας φυλακίζει σε μια παγίδα αρνητικής συμπεριφοράς και μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα.
Οι πράξεις και τα λόγια των αδιάκριτων θα σας κουράσουν και θα καταστρέψουν το μυαλό σας.
Όταν λοιπόν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση έχετε δυο επιλογές: να απομακρυνθείτε ή να
προσπαθήσετε να τους βοηθήσετε. Και όπως επισημαίνουμε στην αρχή του άρθρου: δεν
υπάρχουν πιο συναισθηματικά και ζωτικά αδύναμοι άνθρωποι από εκείνους που
αφιερώνουν το χρόνο τους σχολιάζοντας τους άλλους.
Με αυτή την έννοια, δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από μια ήρεμη ζωή και γι’ αυτό το λόγο θα
πρέπει πάντα να προστατεύετε το φυσικό και ψυχολογικό σας χώρο. Η καρδιά σας δεν πρέπει να
επηρεάζεται από καμία μη δημιουργική κριτική. Οι λέξεις πονούν μόνο όταν προέρχονται από
άτομα που είναι σημαντικά για μας και ανάλογα με το τι και πώς θα το πουν.
Αυτά που πιστεύουν οι άλλοι για σας είναι η δική
τους πραγματικότητα, όχι η δική σας.
«Αυτά που λένε οι άλλοι για σας είναι η δική τους πραγματικότητα και όχι η δική σας. Ξέρουν το
όνομά σας άλλα όχι και την ιστορία σας. Δεν έχουν ζήσει αυτά που έχετε ζήσει εσείς και δεν έχουν
βρεθεί ποτέ στη θέση σας. Το μόνο που ξέρουν για σας είναι αυτά που τους έχετε πει ή ό,τι
διαισθάνονται αλλά στην ουσία δεν ξέρουν τι έχετε περάσει.»
Ορισμένοι άνθρωποι, οι λεγόμενοι «καλοθελητές» ή αυτοί που χωρίς να θέλουν να σας επικρίνουν,
λένε τη γνώμη τους σε κάθε περίπτωση χωρίς να τους το ζητήσετε. Στόχος τους με αυτή την
έμμεση κριτική που ασκούν είναι να κάνουν κακό,να περιφρονήσουν κάποιον ή κάτι και να
απολαύσουν τις ανησυχίες των άλλων.
Στην πραγματικότητα, άνθρωποι σαν αυτούς έχουν τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση που δεν μπορούν να
αποδεχτούν τον εαυτό τους ή τους άλλους. Αυτό εξηγεί το λόγο για τον οποίο κρίνουν και βάζουν
ταμπέλες στους άλλους καθώς μόνο αυτό αντικατοπτρίζει τι πραγματικά αισθάνονται. Αυτό δείχνει
πώς προστατεύουν τις δικές τους συναισθηματικές μάχες εις βάρος των άλλων.
Ακόμη και αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να διαβάσουμε τις σκέψεις των άλλων, δεν μπορούμε. Είναι
πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τι σκέφτεστε πόσο μάλλον τη ζωή, τα αισθήματα ή τα
προβλήματά σας.
Επομένως, δεν χρειάζεται να δίνετε τόση σημασία σε αυτά που λένε οι άλλοι για σας. Οι
λέξεις τους προέρχονται από μια απατηλή πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει μέσα στο μυαλό
τους, προσπαθώντας να μάθουν τα πάντα.
«Οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο είναι εκείνοι που ανησυχούν υπερβολικά πολύ
για το τι σκέφτονται οι άλλοι».
Να είστε δυνατοί όταν αντιμετωπίζετε την κριτική
των άλλων
«Χρησιμοποίησα κάθε πέτρα που έριξαν πάνω μου για να αντλήσω τη δύναμή μου» Elvira Sastre.
Αν σκέφτεστε συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο σας σχολιάζουν οι άλλοι, βλάπτετε την ευεξία και τη
συναισθηματική ισορροπία σας. Γι’ αυτό το λόγο είναι καλύτερο να αφιερώνετε το χρόνο σας
για
να βελτιώσετε τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.
Η δουλειά σας δεν είναι να κρίνετε τους άλλους ή να δέχεστε κριτικές αλλά να νοιάζεστε για το πώς
μπορείτε να διορθώσετε τα δικά σας λάθη μέχρι να φτάσετε σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο ευεξίας. Αν
ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, θα βγείτε κερδισμένοι και θα αποκτήσετε ειλικρίνεια, σεβασμό, ταπεινότητα, γενναιοδωρία και τιμή.
Δεν μπορείτε να είστε τέλειοι αλλά είναι σημαντικό να διατηρείτε μια στάση συνεχούς βελτίωσης
του εαυτού σας. Αυτό θα σας προσφέρει τη δυνατότητα να ζείτε τη ζωή χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς εκβιασμούς και χωρίς να εξαρτάστε συναισθηματικά από τους άλλους.
Θεραπεύστε τα κομμάτια που έχουν υποστεί
ζημιά
«Μη δίνετε σημασία στα πράγματα που κάνουν ή έχουν σταματήσει να κάνουν οι άλλοι. Δώστε
προσοχή σε αυτά που κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε εσείς» Βούδας.
Για να μπορέσουμε να θεραπεύσουμε τις συναισθηματικές πληγές που προκαλούν οι κριτικές,
θα πρέπει πρώτα να κατανοήσετε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Έχοντας αυτό
υπόψη μας, το επόμενο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να αισθανόμαστε και να
σκεφτόμαστε χωρίς να μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.
Άλλοι άνθρωποι είναι εκείνοι που κρίνουν και σχολιάζουν, όχι εσείς. Η μη δημιουργική κριτική
φέρει το συναισθηματικό κενό που υπάρχει μέσα στο άτομο που έχει ασκήσει αυτή την
κριτική. Συνεπώς, αν αυτό το άτομο δεν σας αφήνει να αναπτυχθείτε συναισθηματικά τότε καλό
είναι να απομακρυνθείτε από αυτό.
Αλλά πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη συναισθηματική βλάβη που προκαλεί η κριτική;
Ας σκεφτούμε λίγο τα εξής:
- Δίνοντας σημασία σε αυτά που σκέφτονται ή λένε οι άλλοι για μας, καταλήγουμε να γινόμαστε
- κάποιοι που δεν είμαστε.Ικανοποιώντας τους άλλους θα χάσετε την ταυτότητά σας το οποίο
- φυσικά δεν είναι καθόλου υγιές.
- Είστε καλή μητέρα; Είστε πετυχημένοι; Έξυπνοι, καλοί στη δουλειά σας;
- Είστε άνθρωποι συμπαθείς; Πρέπει να συνειδητοποιήσετε πόση ενέργεια σπαταλάτε
- όταν ανησυχείτε για το πώς σκέφτονται οι άλλοι για σας.
- Αν και μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε ότι όλοι ασχολούνται μαζί σας, η αλήθεια είναι
- πως ό,τι κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε δεν έχει και τόση σημασία γι’ αυτούς. Οι άλλοι
- άνθρωποι σας σκέφτονται πολύ λιγότερο απ’ ό,τι νομίζετε.
- Ανεξάρτητα από το τι κάνετε ή πώς το κάνετε, πάντα θα υπάρχει κάποιος να το σχολιάσει ή
- να το κατακρίνει. Προσπαθήστε να ζείτε και να ενεργείτε όπως σας βολεύει. Να είστε φυσικοί και
- να ξέρετε ότι ο μόνος τρόπος για να νιώθετε όμορφα με τον εαυτό σας είναι να κάνετε κάθε στιγμή
- αυτό που αισθάνεστε.
«Μην περιμένετε οι άλλοι να κατανοήσουν το δρόμο σας και ειδικά αν δεν τον έχουν πορευτεί ποτέ».
Το
1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ήταν 25% και της
μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το
1987, 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά
σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 6%.
Δηλαδή, τη δεκαετία 1981-1990 σημειώθηκε ραγδαία πτώση του ΑΕΠ της
γεωργίας με μέσο ετήσιο ρυθμό -7,8%, τάση που αναστράφηκε μερικά την
περίοδο 1991-1999, οπότε σημειώθηκε μέση ετήσια αύξηση 2,6%. Συνολικά
όμως, για τη 19ετία ‘80-’99, η μέση ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ του
πρωτογενούς τομέα κινήθηκε στα επίπεδα του -3,0%, καθορίζοντας την
πτωτική τάση του τομέα.
