ΘΗΣΑΥΡΟΣ-Ρόδι:

 Μάθε τις ιδιότητες της μοναδικής υπερτροφής που από την αρχαιότητα αποτελούσε σύμβολο της ζωής και της γονιμότητας

Για όλα έχει προβλέψει η φύση

Είναι πηγή πολύτιμων θρεπτικών συστατικών που χαρίζουν υγεία και ευεξία, αρκεί να ξέρετε τον τρόπο με τον οποίο θα το αξιοποιήσετε.

Επί τάπητος: Απουσία ουσιαστικού διαλόγου για την πόλη

Σημαντική η πρωτοβουλία της ομάδας «ΕύΤοπος» με την οργάνωση του δεκαήμερου «Φαντάσου την πόλη» που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «κύριος στόχος της ομάδας "ΕύΤοπος" είναι ουσιαστικά ο εφοδιασμός των πολιτών με πολλαπλά κριτήρια, ώστε να αξιολογούν την πόλη τους.

Επίσης, η "εκπαίδευση" του κόσμου στο να οραματίζεται μια καλύτερη πόλη σε όλους τους τομείς - αλλά και να τη διεκδικεί, συζητώντας ενεργά και ανοιχτά με τους συμπολίτες τους, με επιστήμονες και με τους τοπικούς φορείς. Να δημιουργηθεί σιγά σιγά μια συλλογική συνείδηση, να υπάρξει μια παιδεία σχετική με τις βελτιώσεις που ίσως χρειάζεται η πόλη, τη χρήση του δημόσιου χώρου κ.λπ. Πρέπει ακόμη να συντονιστεί, να αξιοποιηθεί αλλά και να διευρυνθεί το άτυπο αλλά πολυπληθές think-tank, που ήδη προβληματίζεται για θέματα λειτουργίας της Καλαμάτας ως σύγχρονης πόλης".

ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΟΛΗ

Σας καλούμε στο τραπέζι συζἠτησης ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΟΛΗ,  την Παρασκευή, 30.10.2015 και ὠρα 20.00 στο Πνευματικό Κἐντρο Καλαμἀτας , 

στο πλαἰσιο της ἐκθεσης Φαντάσου την πόλη: Καλαμάτα 2015,

 

με ομιλητές τους  Μαργαρίτα Καραβασίλη (Αρχιτέκτων d.p.l.g. Ανωτάτης Εθνικής Σχολής Καλών Τεχνών Παρισίων (ENSBA, PARIS), Msc, Δημιουργός του περιβαλλοντικού παρατηρητηρίου «Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη»), τον Θάνο Βλαστό  (καθηγητής πολεοδομίας και συγκοινωνιακού σχεδιασμού ΕΜΠ,

ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ 2015 ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ. ΑΝΘΗ-ΧΡΩΜΑΤΑ-ΑΡΩΜΑΤΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Tο Φθινόπωρο είναι μία από τις τέσσερις εποχές της εύκρατης ζώνης, η ενδιάμεση ανάμεσα στο καλοκαίρι και τον χειμώνα. Ξεκινά στο Βόρειο ημισφαίριο κατά την φθινοπωρινή ισημερία, στις 21 Σεπτεμβρίου και στις 21 Μαρτίου στο Νότιο ημισφαίριο. Αντίστοιχα στο Βόρειο τελειώνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου και στις 21 Ιουνίου στο Νότιο. Ωστόσο, για τη μετεωρολογία οι μήνες Σεπτέμβριος, Οκτώβριος και Νοέμβριος στο βόρειο ημισφαίριο και Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος στο νότιο ημισφαίριο απαρτίζουν συμβατικά την εποχή του Φθινοπώρου. Εξαίρεση σε αυτού του είδους τη διαίρεση αποτελεί το Κελτικό ημερολόγιο που ακολουθεί τονΚελτικό ημερολογιακό κύκλο και θεωρεί ως μήνες του Φθινοπώρου τον Αύγουστο, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο.

Διαβάστε περισσότερα »

Παρεμβάσεις στον κλάδο του ελαιολάδου

Ανάμεσα στις βασικές αιτίες υστέρησης στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας συγκαταλέγονται: η αδυναμία προσανατολισμού της αγροτικής παραγωγής στις απαιτήσεις της αγοράς, το σχετικά μικρό μέγεθος της γεωργικής γης ανά εκμετάλλευση, η γήρανση και η αρνητική ηλικιακή διάρθρωση του αγροτικού πληθυσμού, η μη οργανωμένη και περιορισμένη είσοδος νέων στον αγροτικό τομέα, το σχετικά χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης και το έλλειμμα πληροφόρησης και ενημέρωσης, η κατακερματισμένη και ανομοιογενής προσφορά γεωργικών προϊόντων, η χαμηλή χρήση μηχανικών μέσων (π.χ. συλλογή ελιάς) και ο περιορισμένος εκσυγχρονισμός της αγροτικής παραγωγής, η απουσία παρατήρησης και σχεδιασμού μιας αποτελεσματικής αγροτικής πολιτικής σε μακροχρόνια βάση, η απουσία επίβλεψης εφαρμογής των μαζικά επιδοτούμενων αγροτών, οι περιορισμένες σχέσεις και συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς και τέλος η απουσία στοχευμένης αγροτικής έρευνας. Ο κλάδος του ελαιολάδου είναι πολύ σημαντικός για την πατρίδα μας και για να παραμείνει χρειάζονται ορισμένες παρεμβάσεις. Τις έχω σταχυολογήσει παρακάτω.

Επιστήμη και τοπική ανάπτυξη σήμερα

Στην εποχή μας η έρευνα και η επιστήμη δεν φαίνεται πλέον να είναι μια καταγραφή της αλήθειας μόνον, αλλά και μια υπόθεση που διαμορφώνεται μέσα στην κοινωνία κάτω από την πίεση κοινωνικών επιταγών. Ετσι, αν μια κοινωνική μερίδα πείσει την κοινωνία να αναπτύξει τον τάδε τομέα, φαίνεται πως μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη του συγκεκριμένου τομέα και όχι ενός άλλου. Παραδείγματος χάριν, ακούμε να προβάλλεται ότι θα βρεθεί το φάρμακο για την παχυσαρκία προκαλώντας το ευρύ κοινό να πιστέψει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να τρώει και να είναι παχύσαρκος, μιας και η επιστήμη θα κάνει το θαύμα της. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο τομέας της πρόληψης, ο οποίος θα μείωνε θεαματικά τα ποσοστά παχυσαρκίας, κάτι που στη δεδομένη κοινωνία που ζούμε δεν συμβαίνει.

Αξιοποίηση των Αποβλήτων ( ελαιουργεία, οινοποιεία, τυροκομεία). Δημήτρη Κουρέτα

Το εργαστήριο της Φυσιολογίας των Ζωϊκών Οργανισμών του τμήματος Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υπο τη διεύθυνση του καθηγητή Δημήτρη Κουρέτα ,αναζητητά νέους χημειοπροστατευτικούς παράγοντες, δηλαδή  ενώσεις που προλαμβάνουν ή παρεμβαίνουν προστατευτικά στη διαδικασία μίας νόσου. Αυτές οι ενώσεις προέρχονται από τρόφιμα της καθημερινής διατροφής όπως, σταφύλια, ρόδια, αρωματικά φυτά κλπ. Τα τελευταία χρόνια η δουλειά του εργαστηρίου στράφηκε στην αξιοποίηση των αποβλήτων εργοστασίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων , οι οποίες παράγουν απόβλητα ( ελαιουργεία, οινοποιεία, τυροκομεία), τα οποία όμως είναι πολύ πλούσια σε τέτοιες ενώσεις , και δυστυχώς καταλήγουν στο περιβάλλον το οποίο υποβαθμίζουν.

Οι φλούδες λεμονιού σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα!!!

Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το τμήμα το πετάμε.Οι φλούδες του λεμονιού έχουν την δυνατότητα να ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος μας με το να εκτοπίζουν τα τοξικά στοιχεία που εισέρχονται στον οργανισμό μας από τις τροφές και το περιβάλλον.Το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς όλο και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα, χωρίς να βλάπτει τα υγιή.

Βιολειτουργικά τρόφιμα. Του Δημήτρη Κουρέτα

Τα τελευταία χρόνια ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ατόμων έχει υιοθετήσει ένα «υγιεινό» τρόπο ζωής ως μέσον πρόληψης ασθενειών. Στα πλαίσια της τάσης  αυτής, έχει αυξηθεί η ζήτηση διατροφικών προϊόντων που εκτός των θρεπτικών ιδιοτήτων τους έχουν και ευεργετική επίδραση στην υγεία. Οι αγγλικοί όροι “functionalfoods” και “medical & nutritionalfoods” αναφέρονται σε προϊόντα που συνδυάζουν την θρεπτική αξία με την πρόληψη ασθενειών. Ενδιαφέρουσα επίσης είναι η ετυμολογία του όρου “nutraceuticals” που είναι συνδυασμός των λέξεων nutritionalκαι pharmaceuticals.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών.

Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.

Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: ” Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. ” Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι.

Ελαιουργείο «τσέπης» – Παγκόσμια πατέντα Ηρακλειώτη

Το πρώτο ατομικό, οικολογικό ελαιουργείο στον κόσμο, «η φάμπρικα» όπως λέγεται, είναι πλέον γεγονός και ανήκει σε Ηρακλειώτη κατασκευαστή, που πρωτοπόρησε καταφέρνοντας να κατασκευάσει τη μονάδα αυτή, παράγοντας το ελαιόλαδο παραδοσιακά με τη μέθοδο της πίεσης και από τα υποπροϊόντα της ελιάς να παράγεται βιομάζα, αποφεύγοντας έτσι την όποια επιβάρυνση του περιβάλλοντος...

Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά από ατομικά ελαιουργεία που έχουν κατασκευάσει οι Ιταλοί, αφού λειτουργούν όπως τα κανονικά, με τη φυγόκεντρο δύναμη, όπως εξηγεί στη «Νέα Κρήτη» ο Μηνάς Καμπιτάκης, αποκαλύπτοντας δημόσια τη σημαντική του εφεύρεση, που από φέτος είναι πλέον στη διάθεση των ελαιοπαραγωγών!

Σε παγκόσμια κλίμακα πρόκειται για το πρώτο οικολογικό μικρό και μεσαίο ελαιουργείο, που αποτελεί ένα απίστευτο εργαλείο κυρίως για ελαιοπαραγωγούς με μεγάλες ποσότητες ελαιοκάρπου, που πλέον θα μπορούν να παράγουν το ελαιόλαδό τους μόνοι τους, αποφεύγοντας τις επανειλημμένες μεταφορές ελαιοκάρπου στα ελαιουργεία και βέβαια τις ατέλειωτες ώρες αναμονής και ξενυχτιού για να «αλέσουν» και να επιβλέψουν τη διαδικασία παραγωγής του ελαιολάδου τους. Δε χρειάζονται χώρους. Το μικρό ελαιουργείο είναι έκτασης μόλις 2 τετραγωνικών και το μεσαίο 6.

Η εφημερίδα μας, μόλις πληροφορήθηκε την ύπαρξη της πατέντας, επισκέφτηκε το εργοστάσιο του Μηνά Καμπιτάκη στη Βιομηχανική Περιοχή Ηρακλείου και κατέγραψε όλα τα στοιχεία για τον τρόπο λειτουργίας του ατομικού ελαιουργείου, που έχει παραχθεί σε δύο μεγέθη. Το μικρό μέγεθος στοιχίζει μόλις 12.000 ευρώ και το μεγάλο 20.000 ευρώ, που ως κόστος για τους μεγαλοπαραγωγούς, ή για παραγωγούς που θα μπορούσαν να συνεργαστούν και να το επιμεριστούν για να αλέθουν τις ελιές τους σε κοινό χώρο, δε θεωρείται καθόλου απαγορευτικό.

«Το λάδι που παράγεται από αυτό το ελαιουργείο», τονίζει ο κ. Καμπιτάκης, «είναι πυκνό σαν μέλι. Γιατί τα καλά χαρακτηριστικά δεν έχουν φύγει όπως γίνεται με τη φυγόκεντρο δύναμη. Όλα τα καλά συστατικά του λαδιού είναι βαριά. Όταν τα βάζεις λοιπόν σε ένα μηχάνημα που παίρνει 7.000 στροφές, όλα αυτά θα πάνε μαζί με το νερό. Και το λάδι που θα μείνει θα είναι πολύ λεπτό, όπως γίνεται με τη φυγοκέντριση. Το ατομικό ελαιουργείο λειτουργεί με πίεση και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με τα μεγάλα ελαιουργεία», όπως λέει. «Αλλά δεν είναι η πίεση, όπως ήταν παλιά οι μποξάδες, που υπήρχαν μικροοργανισμοί. Εδώ είναι καθαρό το λάδι, με συνεχή ροή, και δεν υπάρχει πρόβλημα μόλυνσης»…

Τρόπος λειτουργίας

Υπάρχει ένα αναβατόριο, που ανεβάζει τις ελιές. Το μικρό ελαιουργείο χωράει 200 κιλά ελιές την ώρα και το μεσαίο 350 κιλά την ώρα. Την ίδια ποσότητα αλέθει και ο σπαστήρας. Υπάρχει ένας μαλακτήρας που παίρνει και μαλάσσει αυτά τα 200 κιλά. Το πρώτο ζυμάρι που παράγεται πηγαίνει σε πιεστήριο, που λειτουργεί με φυσική πίεση. Το πιεστήριο πιέζει τη μάζα της ελιάς και βγάζει από την κάτω μεριά τα υγρά και το λάδι μαζί. Αυτά τα παίρνει μία αντλία και τα βάζει σε ένα δοχείο ανοξείδωτο πάντα από τον πάτο, για να γίνεται το καταστάλαγμα του λαδιού με φυσικό τρόπο.

Όταν γεμίσει λοιπόν αυτό το δοχείο, κάτι που φαίνεται από τον υαλοδείκτη, ενεργοποιείται ένα φλοτέρ. Ο χειριστής ανοίγει τη βρύση για να πάρει το λάδι. Αυτό που παίρνουμε είναι το λάδι από την πάνω μεριά, που είναι καθαρό. Όταν διαπιστώσει ο χειριστής ότι το λάδι σκουραίνει, τότε κλείνει και πάλι τη βάνα και βάζει καινούργια ποσότητα περιμένοντας να κατασταλάξει. Αυτός είναι ο διαχωριστής ο οικολογικός. «Αυτός είναι ο φυσικός τρόπος που χρησιμοποιούσαν παλιά οι φάμπρικες για να καθαρίζουν το λάδι», λέει ο Μηνάς Καμπιτάκης.

Λιγότεροι κίνδυνοι - Τα πλεονεκτήματα της φάμπρικας

Ο Μηνάς Καμπιτάκης αναφέρεται και σε άλλα πλεονεκτήματα που έχει ένας ελαιοπαραγωγός εγκαταλείποντας τον παραδοσιακό τρόπο έκθλιψης του ελαιοκάρπου. «Το πρώτο είναι ότι δε χρειάζεται να ξενυχτάει πλέον για να παράγει το λάδι του. Το δεύτερο είναι ότι θα αποφεύγει φαινόμενα όπως να μολύνεται το δικό του λάδι από το λάδι που είχε παράγει ο προηγούμενος από σαπισμένες ελιές. Και το τρίτο θέμα είναι ότι στα φυγοκεντρικά δεν μπορεί να καταλάβει ούτε ο παραγωγός, ούτε ο ελαιουργός πότε θα γίνει μια ζημιά από διακοπή ρεύματος ή από άλλη αιτία και να χαθεί ποσότητα από το παραγόμενο ελαιόλαδο»...

Καταλήγοντας, ο κατασκευαστής μας είπε ότι υπάρχουν διάφορες κατηγορίες παραγωγών, από τον ερασιτέχνη που από χόμπι θέλει να βγάλει το δικό του εμφιαλωμένο λάδι και να το διακινήσει στους φίλους του, μέχρι το μεγαλοπαραγωγό επαγγελματία. «Αν ένας παραγωγός δε θέλει να αναλάβει το κόστος, υπάρχουν και οι λύσεις παραγωγών που μπορούν να συνεργάζονται μεταξύ τους αλέθοντας σε ένα τέτοιο ελαιουργείο από κοινού τις ελιές τους», επισημαίνει και τονίζει ότι για την κατασκευή της "φάμπρικας" εργάστηκε σκληρά τρία χρόνια και πέρυσι την ολοκλήρωσε δοκιμάζοντας με επιτυχία τη λειτουργία της.

ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ

ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑΙΟΥΣ-ΕΣ ΜΕ ΕΓΓΡΑΦΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Στον πλανήτη γη, το νερό της υδρόσφαιρας έχει πολλαπλές χρήσεις στην ύδρευση, άρδευση, βιομηχανία, γεωργία, ψυχαγωγία.Η δική μου γενιά στο χωριό Βαλύρα και στη γύρω περιοχή μέχρι και την Καλαμάτα και Μεσσήνη,  βίωσε τη θάλασσα το ποτάμι, αυλάκι, νερόμυλο,ρύζια, μπάνιο ψάρεμα, γεφύρι και αντί  να τα διασώσουμε και συντηρήσουμε, αδιαφορήσαμε και  τα καταστρέψαμε, πολιτισμό αιώνων.
  Οι δεκάδες καθημερινές αποστολές των παιδικών- εφηβικών δραστηριοτήτων, (που δυστυχώς δεν βιώνουν οι νέοι μας), στο σπίτι, στο σχολείο, στο μπαξέ, στα ζώα, στα κτήματα, στο κυνήγι, στο ψάρεμα, στο αυλάκι,  στη λάντζα,  στο πηγάδι, στο ποτάμι, στην καλαμωτή, στο αγώγι, στις γιορτές, στο γάμο, στα βαφτίσια, στο πανηγύρι,  στα διαπροσωπικά παιχνίδια, στους   αγώνες της καθημερινότητας για επιβίωση, αποτελούν ακόμη αναφορά στην σκέψη μας και στη ζωή μας για έναν απλό λόγο. 

Διαβάστε περισσότερα »

Πώς χάθηκε η Aυτάρκεια στη Xώρα: του Γιώργου Κολέμπα και του Γιάννη Μπίλλα

To παράδειγμα της Θεσσαλίας

08:45 | 15 Οκτ. 2015

Γιώργος Κολέμπας

 

Στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, στη λεκάνη απορροής των νερών του όρους Κόζιακα και ανάμεσα στις αγροτικές κοινότητες Κόκκινου Πύργου, Αγίων Αποστόλων, Ρογγίων, Διπόταμου και Πυργετού βρίσκονται οι φλέβες (κανάλια) με τρεχούμενο νερό ήπιας ροής.

Βιοτουρισμός στη Μεσσηνιακή Γη

Ναυαρίνο – Διεθνές Εφαλτήριο Έμπνευσης και Ανάπτυξης

                                            ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με την ευκαιρία του εορτασμού της 188^ης επετείου της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου, ηΔιεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής διοργανώνει ημερίδα και συνέντευξη τύπου με θέμα «Βιοτουρισμός στη Μεσσηνιακή Γη: Ναυαρίνο – Διεθνές Εφαλτήριο Έμπνευσης και Ανάπτυξης», η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Ερευνητικού Κέντρου Πύλου-Νέστορος «Δημόκριτος» (Παλαιό Γυμνάσιο Πύλου) την Κυριακή, 18 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 11:00-14:00.

Διαβάστε περισσότερα »

Τι συμβαίνει με την «Κιβωτό των σπόρων»

Τι συμβαίνει με την «Κιβωτό των σπόρων» που ανοίγει για πρώτη φορά τις "θυρίδες" της

Για πρώτη φορά τις "θυρίδες" του ανοίγει το Παγκόσμιο Θησαυροφυλάκιο Σπόρων του Σβάλμπαρντ.

Σκοπός; Να προσφέρει μέρος των αποθεμάτων της, στη Συρία!

Ακολουθεί διδακτική ιστορία... Ο σπόρος και ο γείτονας

Ηταν κάποτε ένας αγρότης που καλλιεργούσε εξαιρετικής ποιότητας καλαμπόκι. Κάθε χρόνο κέρδιζε το πρώτο βραβείο για το καλύτερο καλαμπόκι. Μια χρονιά  ένας δημοσιογράφος από μία εφημερίδα του  πήρε  συνέντευξη, και έμαθε κάτι πολύ  ενδιαφέρον για  τον τρόπο που καλλιεργούσε. 

Φραγκόσυκα και η μεγάλη διατροφική τους αξία.

Κατάλληλα κατά της χοληστερίνης, της αρθρίτιδας, του πονοκέφαλου, του διαβήτη, της παχυσαρκίας, του καρκίνου, της άμμου στα νεφρά

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr

Η φραγκοσυκιά είναι κάκτος, παχύφυτος, πολυετής, δενδρόμορφος, πυκνόμορφος, αειθαλής, με βλαστό όρθιο. Η Οπουντία (Opuntia) είναι ένα γένος στην οικογένεια των κακτοειδών (Cactaceae). Το πιο συνηθισμένο μαγειρικό είδος είναι η Οπουντία η ινδική συκή, (Opuntia ficus-indica). Οι περισσότερες γαστρονομικές χρήσεις του όρου «φραγκοσυκιά» αναφέρονται σε αυτό το είδος. Το γένος έλαβε την ονομασία του για την αρχαία ελληνική πόλη Οπούς (Opus) (Αρχαία Ελληνική: Ὀποῦς), όπου, σύμφωνα με τον Θεόφραστο, φύτρωνε ένα εδώδιμο φυτό το οποίο μπορούσε να διαδοθεί με ριζοβολία από τα φύλλα του.

Εικονικό Μουσείο Μεσσηνιακής Διατροφής

Ξεκίνησε η λειτουργία του Εικονικού Μουσείου Μεσσηνιακής διατροφής που υλοποιήθηκε από το Ίδρυμα “Καπετάν Βασίλη”. 

Σκοπός του είναι η καταγραφή, μελέτη, διάσωση και παρουσίαση της γαστρονομικής κληρονομιάς της Μεσσηνίας. Το κοινό μπορεί να ενημερωθεί σχετικά με τα διατροφικά οφέλη της Μεσσηνιακής Διατροφής καθώς και την παράδοση που τη συνδέει με το σύγχρονο τρόπο ζωής. 

Το νέο ντοκιμαντέρ της Ναόμι Κλάιν «κάνει στάση» στις Σκουριές

Το βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν (Naomi Klein) ντοκιμαντέρ, διαπραγματεύεται την υπέρτατη πρόκληση της κλιματικής αλλαγής παρουσιάζοντας επτά δυναμικά πορτραίτα αγωνιζόμενων στην πρώτη γραμμή κοινοτήτων, από την Μοντάνα και την Αλμπέρτα μέχρι τις ακτές της Νότιας Ινδίας, το Πεκίνο, τις Σκουριές αλλά και πέρα από αυτά.

ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΕΣ

Το κόκκινο σκαθάρι ο ξενιστής του φοίνικα είναι ένα σκαθάρι όπως όλα τα άλλα, πορτοκαλί με μεγάλη μύτη και πετάει . Κάνει θόρυβο σαν μπούμπουρας. Το σκεφτόμουν σήμερα, βλέποντας τον φρεσκοκομμένο φοίνικά μου (κλαδεμένο) στην χειρότερη περίοδο (Φθινόπωρο) . σκέφτηκα να δοκιμάσω Ναφθαλίνη ως αποθητικό. Κάπου το άκουσα και το ήλεγξα λίγο στο διαδίκτυο. Πρώτη φορά που σκέφθηκα για τον φοίνικά μου τον ευπρόσβλητο, το βράδυ με ξύπνησε ένα «βββββββββββββββββ» στο αυτί. Ένα φσσσσσστ! με το Τέζα στον αέρα σταμάτησε την πτήση του στα φώτα που τον τραβούσαν (στον φοίνικά μου υπάρχει ένας προβολέας για την εκκλησία!) Μόλις το πλησίασα το γνώρισα. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις λάθος, είναι αυτό. Και έκανε πιο πολύ χρόνο να τελευτήσει, πιο πολύ από τις κατσαρίδες.
Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση, ότι ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!

Εκδιώκεται ή διώκεται ο αγροτικός κόσμος?

Μιχαηλίδης Δημήτρης

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2015 διάφορες ομάδες πρωτοβουλίας από τον αγροτικό κόσμο δήλωσαν ότι προτίθενται να κάνουν κινήσεις προσέλκυσης του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης στα χρονίζοντα προβλήματα του αγροτικού τομέα και σε νεοπαρουσιασθέντα, μεταξύ των οποίων το φορολογικό, το ασφαλιστικό, ο ΦΠΑ αγροτικών εφοδίων, οι εκδιώξεις από πατρογονικές εστίες, οι βοσκήσιμες γαίες κλπ.

• Αποστολή
• Εκτύπωση
• 
  

Αν και τα θέματα έχουν τεθεί από καιρό, θρυαλίδα τελικά φαίνεται ότι είναι η διαδικασία «debate» της 9ης Σεπ 2015, όπου τα αγροτικά θέματα έπεσαν σε βαθμό «ανυπαρξίας». Χωρίς να θέλουμε να προκαταλάβουμε κανένα, μοιάζει να επιβεβαιώνεται η θεωρητική προσέγγιση, ότι οι αγροτικές κοινωνίες και οι αστικές κοινωνίες είναι δύο εντελώς ξεχωριστοί τρόποι ζωής και μάλιστα χωρισμένες σε δύο «στρατόπεδα», με καταγεγραμμένα θύματα μόνο από την πλευρά των αγροτών. (καθ Γ. Δαουτόπουλος, 2009)

Η ύπαιθρος αποτελεί τη ζωογόνο δύναμη του έθνους (τώρα τελευταία μερικοί

ΤΟ MΠΕΛΟΥΣΙΩΤΙΚΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Κάθε τόπος έχει λόγο μικροκλίματος και  παραδοσιακών καλλιεργειών τα τοπικά του προϊόντα. Ένα τέτοιο αγροτικό γευστικό προϊόν είναι το Μπελουσιώτικο κρεμμύδι της Ζακύνθου.Θα πρέπει να προσέξουν οι παραγωγοί το κρεμμύδι αυτό πριν το βγάλουν στην αγορά, να έχει ωριμάσει, γιατί  λόγο του μεγάλου μεγέθους και της μεγάλης υγρασίας που περιέχει σαπίζει. Έτσι αντί να προβάλλεται και διαφημίζεται το προϊόν αυτό, δυσφημείται και γίνεται σε βάρος των ευσυνείδητων παραγωγών.Θα πρέπει να προσεχθεί επίσης το λαδοτύρι τους  και τα χλωρά κίτρινα φασόλια που είναι καλλίτερα και από κρέας

«Ένας ανώριμος λαός εκλέγει και ανώριμους ηγέτες»

 Άνθρωποι, Γνώμες.

Ο διάσημος ψυχίατρος αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται.
Γιατί δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τα μέτρα του ΔΝΤ, αλλά αρνούμαστε να εφαρμόσουμε την απαγόρευση του καπνίσματος; Πάσχουν όντως οι άντρες από το φόβο της δέσμευσης; Μπορεί μια σχέση να κρατήσει για πάντα; Ζητήσαμε από τον ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή Ματθαίο Γιωσαφάτ να ξαπλώσει στο ντιβάνι του τους Έλληνες για μια σύντομη ανάλυση.
Νόμιζα ότι το δύσκολο κομμάτι του project «συνέντευξη με τον Ματθαίο Γιωσαφάτ» ήταν να τον πείσεις να σου μιλήσει. Λάθος. Τα δύσκολα άρχισαν όταν ύστερα από αρκετούς μήνες πίεσης δέχτηκε επιτέλους να δώσει τη συνέντευξη. Τι να πρωτορωτήσεις έναν άνθρωπο που έχει απαντήσεις για τα περισσότερα μυστήρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς;

Ρωσίδα δημοσιογράφος για τα ελληνικά προϊόντα: «Είναι ένας μήνας τώρα που δεν μυρίζω πια γη και αρώματα αληθινά»

«Είναι ένας μήνας τώρα που δεν μυρίζω πια γη και αρώματα αληθινά στα προϊόντα που αγοράζω. Τα ράφια στα σούπερ μάρκετ της Μόσχας εξακολουθούν να είναι γεμάτα, άλλα τα ροδάκινα δεν... μυρίζουν ροδάκινα. Ούτε οι φράουλες, ούτε τα ακτινίδια». Σχεδόν έναν μήνα μετά την επιβολή του ρώσικου εμπάργκο στα αγροδιατροφικά προϊόντα, η Ρωσίδα δημοσιογράφος Μαρίνα Λεμάεβα μεταφέρει  την αίσθηση που έχει προκαλέσει στην ίδια και πολλούς συμπατριώτες της η απουσία «αρώματος και γεύσης Ελλάδας» από το... πιάτο της.