Είμαστε απίστευτοι σαν λαός όταν έρχεται η ώρα να σπείρουμε ευχές. Είτε εορτή, είτε χαρά, είτε λύπη, είτε ασθένεια, είτε θάνατος, ανοίγουμε το σακουλάκι με τις ευχές και ότι έχει ο σκληρός δίσκος το ξερνάει.
Λόγια ηχηρά άνευ ουσίας συχνά και χωρίς καμία επαφή με την καρδιά και την ψυχή μας. Τα λέμε απλά για να τα λέμε.
Οι πολλές ευχές δεν θα τον φέρουν πίσω. Οι πολλές ευχές στα θύματα του καρκίνου και των τροχαίων δεν θα τους φέρουν πίσω.
Μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι ώστε να μειωθούν τα θύματα των τροχαίων και του καρκίνου. Τα καρδιαγγειακά και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα συμπληρώνουν τον εφιάλτη σε καιρό ειρήνης.
Η μετατόπιση του τρόπου ζωής σε καθιστική και η διατροφή ευθύνονται για το 33% (+) των καρκίνων παγκοσμίως, τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία για το 6%, τα φυτοφάρμακα για το 6%.
Δηλαδή τα έτοιμα φαγητά, τα ποτά, το τσιγάρο, οι καφέδες και το αραλίκι με παράλληλα την απουσία λαχανικών, όσπριων, αφθόνου νερού και περπατήματος ευθύνεται για το 33 (+)% των καρκίνων.
Μια άλλη αιτία καρκίνων έχει να κάνει πχ με το γάλα. Ελέγχονται τα γάλατα;;; Όταν καίμε τα πλαστικά οι διοξίνες με τα φουράνια σκορπίζονται παντού, με την βροχή κατεβαίνουν στο χορτάρι και μετά τρώνε τα ζωάκια και μετά έρχεται σε μας. Ελέγχονται και Αποσύρονται τα μολυσμένα γάλατα;;; οι τροφές που δίνονται σε αγελάδες και γιδοπρόβατα ελέγχονται για αφλατοξίνες (οι αφλατοξίνες είναι ισχυρά καρκινογόνα σε συγκέντρωση 0,002 ppm = part per million = μέρη στο εκατομμύριο).
Δείτε μια ακόμα περίπτωση για να καταλάβετε ποσά ύπουλα μπορεί να μας την πέσει ο καρκίνος. Το 2016 το καλοκαίρι με ενημέρωσαν κάποια πρόσωπα ότι είχαν δει κατασκευαστή κομποστ να φορτώνει λυματολάσπη, το οκτωβρη - νοεμβρη με ενημέρωσαν επιπλέον και άλλα διαφορετικά πρόσωπα. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είχαν δει και δεν γνωρίζαμε και δεν γνωρίζουμε τι την έκανε. Τότε ξεκίνησα μια έρευνα για να δω τι έχουν μέσα οι λυματολάσπες.
Οι λυματολάσπες είναι αυτό που μένει μετά τον βιολογικό καθαρισμό. Τα στοιχεία που συγκέντρωσα ήταν συντριπτικά. Το κορυφαίο εύρημα ήρθε τυχαία από ένα πανεπιστημιακό εργαστήριο της Αθήνας που μελετάει τα απόβλητα στην Ψυτάλλεια. Εκεί έπαθα σοκ με αυτά που περνάνε στην λυματολάσπη.
Έτσι, αν ένας κατασκευαστής εδαφοβελτιωτικών, όπως λέγονται τα κομποστ, προσθέτει στους σωρούς λυματολάσπη και μετά το πουλάει στους παραγωγούς κηπευτικών και δενδρωδών σαν στερεό ή υγρό και αυτό έχει μέσα από βαριά μέταλλα έως ανθρωποφάρμακα, έως χιλιάδες συνθετικές χημικές ουσίες έως και ραδιενεργά (γιατί το έχω ζήσει και αυτό, σε εργαστήριο χύσανε υγρό ραδιενεργό υλικό σε νεροχύτη) φανταστείτε το μέλλον μικρών παιδιών που τρώνε με χαρά σαλάτες, φρούτα και φράουλες.
Ήδη χάνουμε μικρά παιδιά από καρκίνο.
Η πολιτεία δεν ελέγχει τα κομποστ . Αρά πρέπει να τα ελέγξουν οι παραγωγοί κηπευτικών αλλά και ανθοκομικών. Στείλτε δείγματα σε πιστοποιημένα εργαστήρια για ανάλυση.
Πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωή είναι ένα υπέροχο δώρο. Και μας συμβαίνει μόνο μια φορά.
Πρέπει να ξεκινήσουμε να την προστατεύουμε τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και συλλογικό.
Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας.
Πρέπει να υιοθετήσουμε υγιεινές συνήθειες και φαγητά. Βεβαίως και θα φάμε και την πίτα και θα πιούμε και το πότο μας αλλά με μέτρο.
Πρέπει να απαιτούμε καθαρά προϊόντα είτε είναι γάλα, είτε είναι λαχανικά, είτε είναι κρεατικά για την διατροφή μας αλλά και από την άλλη είτε είναι υγρά οργανικά λιπάσματα για την διατροφή των φυτών μας.
Δρ Φάνης Α. Τσαπικούνης
*** μου είχε ζητήσει να περάσω από το μαγαζί να πιούμε καφέ και να τα πούμε. Κάθε φορά έλεγα ναι, όμως ο σύγχρονος τρόπος ζωής είναι φορτωμένος και βάζουμε προτεραιότητες και αγνοούμε άλλα. Ξημεροβραδιαζόμαστε μπροστά σε ένα λαπ τοπ, ένα ταμπλετ, ένα κινητό. Όλα αυτά για να έχουμε επικοινωνία με τους ανθρώπους.
Ειρωνικά όμως διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε χρόνο για τους ίδιους τους ανθρώπους. Ξοδεύουμε χρήματα σε ταξίδια, σε ψώνια και εκδηλώσεις. ΑΛΛΑ, δεν έχουμε χρόνο για τους ανθρώπους. Οι Φώτος από περιοχές και ταξίδια και καφέδες δίνουν και παίρνουν στο facebook. Όλα αυτά τα κάνουμε για να τα δουν οι άλλοι. Όλοι αυτοί οι άλλοι για τους οποίους δεν έχουμε καθόλου χρόνο.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
