ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

Ποιος θα φανταζόταν ότι η ελιά (olive tree leaves) της θεάς Αθηνάς και της Αρχαίας Αθήνας, σύμβολο της Ειρήνης και της Σοφίας, θα γεννούσε σήμερα τόσο μεγάλη αίσθηση και έμπνευση στον επιστημονικό κόσμο; Στην αρχαιότητα τα κλαδιά της στόλισαν πολλούς αθλητές ως τρόπαιο ευγενούς άμιλλας και αθλητικών επιδόσεων, το ιερό λάδι της εξευμένισε και τίμησε πολλούς θεούς, ωστόσο λίγοι γνώριζαν ως σήμερα ότι τα φύλλα της ελιάς κατέχουν απαράμιλλες θεραπευτικές ικανότητες για βαριές ασθένειες. Οι αρχαίοι λαοί της Μεσογείου γνώριζαν αρκετές από τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού και χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο για την καταπολέμηση πολλών δερματικών παθήσεων, όπως ψαμμίαση. Από τα δε φύλλα της παρασκεύαζαν αφέψημα που το χρησιμοποιούσαν σε μολύνσεις των ματιών, σε έλκη στομάχου και φλογώσεις των ούλων.

Ωστόσο, οι πρόσφατες μαρτυρίες πολλών ασθενών που ανέκαμψαν ή θεραπεύτηκαν πλήρως από τον καρκίνο, έθεσαν τα φύλλα ελιάς υπό το φως της επιστήμης για να αποκαλυφθούν εν συνεχεία μοναδικές θεραπευτικές ιδιότητες. Σήμερα οι επιδράσεις της ελιάς, ως θεραπευτικό βότανο (medicinal plant), έχουν αποδοθεί κατά βάση στις αντιοξειδωτικές (και αντικαρκινικές), αντιμικροβιακές, αγγειοδιασταλτικές, καρδιοπροστατευτικές και τονωτικές τους ιδιότητες με κύριους πρεσβευτές την ελαιοευρωπαϊνη και την υδροξυτυροσόλη, φαινολικές ενώσεις που επιτελούν πολλές ευεργεσίες στον οργανισμό μας. Στην εντονότατη παρουσία της υδροξυτυροσόλης μάλιστα,  πέρα από τις πανίσχυρες αντιοξειδωτικές επιδράσεις (10 φορές δραστικότερη εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών σε σχέση με  το πράσινο τσάι και 2 φορές ισχυρότερη σε σχέση με το συνένζυμο Q10) έχουν αποδοθεί και οι επιπλέον αντιφλεγμονώδεις και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες του βοτάνου.

Έτσι, οι ενδείξεις της σύγχρονης ιατρικής και βοτανολογίας όσον αφορά τα φύλλα ελιάς είναι πάρα πολλές και ποικίλλουν από το απλό κρυολόγημα, τον έρπητα, τη χρόνια κόπωση και κατάθλιψη, τα έλκη και την ψαμμίαση, ως την ελονοσία και τον τροπικό πυρετό, τον καρκίνο και το AIDS. Η ολευρωπεΐνη είναι η ουσία που κυριαρχεί τόσο στην προστασία του ίδιου το φυτού (φυσικό φυτοφάρμακο!) όσο και του ανθρώπινου οργανισμού αντιμικροβιακό και αντιμυκητιακό, ενώ καταστέλλει την ανάπτυξη πολλών ιών όπως του έρπητα και του Aids (ιοκατασταλτική και ιοανασταλτική επίδραση. Η υδροξυλιτόλη επαυξάνει τη δράση της ολευρωπεΐνης με τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές της. Γνωστός τέλος είναι και ο ρόλος του φυτού στην αύξηση αντικαρκινικών ενζύμων στον οργανισμό , που μαζί με την αντιοξειδωτική του δράση καθιστούν τα φύλλα ελιάς ασυναγώνιστα στην πρόληψη και αναχαίτιση καρκινογόνων βλαβών στον οργανισμό.

Μια ακόμη σημαντικότατη επίδραση των φύλλων ελιάς είναι η προστασία τους  απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα. Σύμφωνα με πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα, τα φύλλα ελιάς μειώνουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης, διαστέλλουν τα τοιχώματα της αορτής μειώνοντας την αρτηριακή πίεση (υπέρταση), κατεβάζουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα (παρουσία φυτικών ινών), αυξάνουν την αιμάτωση των στεφανιαίων αγγείων βελτιώνοντας την καρδιακή απόδοση και προλαμβάνοντας στεφανιαία νόσο και καρδιομυοπάθειες. Έχουν επίσης αποδειχθεί αποτελεσματικά και για την πρόληψη και θεραπεία της καρδιακής αρρυθμίας.

Άλλες πολύτιμες χρήσεις του βοτάνου αφορούν τους ρευματισμούς, τους κολικούς του εντέρου και διάφορες δερματικές παθήσεις. Όσον αφορά τη διατροφική τους σύσταση αξίζει να αναφερθεί η έντονη παρουσία Σιδήρου (Fe), Μαγνησίου(Mg) και Ασβεστίου (Ca) (έτσι που να καλύπτεται σημαντικό μέρος των ημερήσιων αναγκών σε αυτά) καθώς και το πλούσιο περιεχόμενο σε φυτικές ίνες, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

Εντέλει τα φύλλα ελιάς αποτελούν ένα μίγμα ευεξίας, ζωντάνιας και αναζωογόνησης. Η αντιοξειδωτική ικανότητα του ροφήματος  ελιάς υπερέχει από κάθε άλλο ρόφημα βοτάνου  ή τσαγιού και δεν έχουν έως σήμερα καταγραφεί επιβλαβείς παρενέργειες (λόγω ίσως και της πλήρους απουσίας καφεΐνης από τα φύλλα αυτά). Η γενική τόνωση που προσφέρει αποδίδεται, ως επί τω πλείστον, στην ενίσχυση του αμυντικού συστήματος, την έκκριση ορμονών όπως η αδρεναλίνη καθώς και στην αντικαταθλιπτική δράση της υδροξυτυροσόλης ενώ η αποτοξινωτική του ιδιότητα στηρίζεται στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών και τις αντιμικροβιακές του ιδιότητες.