Το 1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ήταν 25% και της μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το 1987, 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 6%.
Το 1980 Υπήρχαν νομοί που το ΑΕΠ τους απο τη Γη ηταν 67% ( Σέρρες, Κιλκίς, Λάρισα και άλλοι).
Ομως φροντίσαμε τα προηγούμενα χρόνια να διατηρούμε πλαστά το ΑΕΠ ψηλά με παρασιτική οικονομία, με δανεισμό , μεταφέροντας πλούτο σε τομείς που δεν πρόσφεραν τίποτα ουσιαστικό στην παραγωγή.
Μας ενδιαφέρει που δεν υπάρχουν τοπικά μανάβικα? Οχι θα πούν οι περισσότεροι. Γιατι τα βρίσκουμε ολα φθηνότερα στο Μάρκετ.
Είναι αυτό λύση?
Μπορεί η Ελλάδα να ξαναφτιάξει παραγωγή? Να ξαναχτίσει ΑΕΠ με δικό της πλούτο. Η όχι.
Πριν λίγα χρόνια ο υπουργός Σταθάκης είχε πεί:«δεν έχει νόημα το ερώτημα τι παράγει η Ελλάδα. Είτε παράγει τραπεζικές υπηρεσίες, είτε τρόφιμα, είτε υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας, και είτε οι υπηρεσίες αυτές παράγονται στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, στο σύγχρονο οικονομικό περιβάλλον, είναι πλέον ένα και το αυτό»
Οχι κύριε. Το όραμα θα πρεπει να είναι να καλύψει η χώρα όσον το δυνατόν τις ενδογενείς της ανάγκες. Εστω και αν μερικά προιόντα είναι πιο φθηνά στο εξωτερικό. Γιατι όταν τα παραγεις εδω δημιουργείς πλούτο εδω και θέσεις εργασίας. Ενω οταν τα εισάγεις πρέπει να εχεις παραγει πλούτο απο αλλου η να δανειστείς.
Νόμισα οτι οταν το βιβλίο μου θα εκδιδόταν θα μπορούσα να δημιουργήσω μια εστω υποτυπώδη συζήτηση.
Θέλει πολύ δρόμο ακόμη.
Για αυτό που λέμε παραγωγική ανασυγκρότηση που την προηγούμενη δεκαετία το λέγαμε Αναπτυξη. Ποια Ανάπτυξη? και για ποιόν? Ποιός μπορεί να είναι ο ρόλος των Πανεπιστημίων?
Δύσκολα θέματα ε?
Εγω πάντως θα συνεχίζω. Ισως κάποτε.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου