Το φαινόμενο και το έγκλημα της
Παιδεραστίας ήταν ως επί το πλείστον άγνωστο για μας της κάποιας ηλικίας. Αλλά
φαίνεται ότι δεν ήταν επειδή είναι καινούργιο σαν φαινόμενο. Απλά ήταν πάντα
κρυφό και αποσιωπόταν (όπως ήταν και η ομοφυλοφιλία).
Ίσως να προτιμούσαμε να μην
αντικρίσουμε μέσα σε φως την γνώση μιας τέτοιας δυσώδους
ασχήμιας. Όμως η αλήθεια των πραγμάτων κάπια μέρα αναδύεται... Αλλά και τώρα με
το διαδίκτυο, “ουδέν κρυφόν” κάτω από
τον ήλιο…
Και
παρατηρούμε τώρα ότι τέτοιες τραυματικές
ανωμαλίες προωθούνται πια στα φανερά (και ξέρουμε
από πιούς και γιατί). Αλλά πιστεύω ότι οι πιο πολλοί δεν έχουμε ιδέα
πόσο
τρομερά διηθιτικό και διαπεραστικό γίνεται το
κακό.
Άκουσα σε μια συνέντευξη ενός
Αμερικανού συγγραφέα ότι αναγκάστηκε να φύγει νύκτα και επειγόντως από την Νέα
Ζηλανδία όπου είχε ζήσει για μερικά χρονια. Είχε γράψει βιβλίο με θέμα την
Παιδεραστία στην Κυβέρνηση. Δηλαδή παρατήρησε οτι αυτή η
ιδιότητα ήταν ο κανόνας στα μέλη της κυβέρνησης αυτής της χώρας. Και
βέβαια αυτή η ειδική επικράτηση σ’αυτή τη κυβέρνηση δεν μπορεί να ηταν μια τυχαία
σύμπτωση… Και μετά, άκουα περιοδικά ότι οι κυβερνήσεις στην
Αυστραλία και Αγγλία δεν πήγαιναν και πολύ πίσω (παιδεραστία και ομοφυλοφιλία).
Είναι φανερό πια ότι η
ανωτέρω κατάσταση είναι μια ετεταμένη συνομοσία που
εξυπηρετεί τους κυβερνώντες αλλά κι'
αυτούς που τους διευκολύνουν για
κυβερνητικές θέσεις (δηλαδή αυτοί του "βαθιού κράτους”, ωστε να
μπορούν να εκβιάζουν).
Κι’ έτσι είναι που αναπτύχθηκε
μια επίμονη προπαγάντα που γίνεται για να επιβληθεί η
“μοντέρνα” (διαστροφική) σεξουαλική διαπαιδαγώγηση παιδιών, ακόμα και από
το νηπιαγωγείο. Σκοπός βέβαια είναι η βαθιά βλάβη και η σύγχυση της βασικής
ψυχοσύνθεσης των παιδιών με τις επακόλουθες σοβαρότατες και χρόνιες
ψυχοτραυματικές καταστάσεις (ώστε η ανεξάρτητη βούληση του πολίτη να
αποδυναμοποιηθεί για να μην μπορεί ν’ αντιστέκεται στην υποδούλωση
του).
Αυτή η προσπάθεια
καταστροφικής δολιοφθοράς στα παιδιά φαίνεται να είναι ασταμάτητη
γιατί αυτοί που την προκαλούν είναι
ηθικά πορωμένοι κι' έχουν τεράστια πολιτική δύναμη και οικονομικούς
πόρους. Κι' όταν στο τέλος οι γονείς, αντιδράσουν, θα είναι πολύ αργά, αφού η
διαστροφή άρχισε ήδη να γίνεται ένα κύριο θέμα, με την ανάπτυξη πονηρών ειδικών βιβλίων και τηλεοπτικών και
σχολικών προγραμμάτων (Και
τελευταία, γίνεται και η
προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η παιδεραστία…).
Αν οι γονείς δεν κινητοποιηθούν
το γρηγορότερο και να προλάβουν συλλογικά
αυτήν
την διαβολικήν επίθεση (που
προκαλεί βαθύτατο κοινωνικό τραυματισμό), θα το πληρώσουν
με πικρό και χρόνιο πόνο και
με αφόρητες οικονομικές επιβαρύνσεις, όταν τα παιδιά τους (κι’ όλη η οικογένεια) θα εκδηλώνουν τις βαθιές ψυχολογικές ουλές σαν
συνέπειες (και μάλλον χωρίς κατάλληλη
κυβερνητική βοήθεια…).
Λευτέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου