S.L.C: Μία καινοτόμος τεχνική αναίμακτης αποκατάστασης της παρεκτόπισης του ρινικού διαφράγματος (στραβό διάφραγμα)

Γράφουν οι:

• Εμμανουήλ Χελιδώνης, Ομότιμος Καθηγητής ΩΡΛ Διευθυντής Τμήματος Μελέτης & Θεραπείας Διαταραχών Αναπνοής Παίδων - Ενηλίκων Ιατρικό Κέντρο Αθηνών
• Μιλτιάδης Σιντόρης, ΩΡΛ, Χειρουργός Κεφαλής και Τραχήλου Τμήμα Μελέτης & Θεραπείας Διαταραχών Αναπνοής Παίδων - Ενηλίκων Ιατρικό Κέντρο Αθηνών

Η αναπνοή αποτελεί τη βασικότερη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία κατά κύριο λόγο πρέπει να γίνεται από τη μύτη (ρινική αναπνοή) και μόνο συμπληρωματικά να χρησιμοποιείται το στόμα.

Η φυσιολογική αναπνοή, η ρινική δηλαδή, συμβάλλει στο φιλτράρισμα διαφόρων σωματιδίων του αέρα που αναπνέουμε, εφυγραίνει και θερμαίνει τον αέρα, και έτσι:

• Παρέχει αέρα σε ιδανικές συνθήκες στους πνεύμονες.
• Παρέχει 10-20% περισσότερο οξυγόνο από ότι η αναπνοή από το στόμα.
• Αυξάνει την αποτελεσματικότητα του πνεύμονα.

Η αναπνοή από το στόμα :

• Κινητοποιεί περισσότερες μυϊκές ομάδες.
• Συντελεί στην δημιουργία ξηροστομίας ξηροστομία (η γλώσσα δεν μπορεί κατά τη διάρκεια της νύχτας να επαλείψει με σάλιο το στοματικό βλεννογόνο).
• Συμβάλλει σε υποτροπιάζουσες φλεγμονές φάρυγγα-λάρυγγα.
• Συντελεί στην δημιουργία συνδρόμου υπνικής άπνοιας (η αναπνοή πραγματοποιείται από το στόμα, άρα το βάθος της αναπνοής είναι περιορισμένο και επομένως ελαχιστοποιείται η ροή του αέρα προς τους πνεύμονες με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περίοδοι με πλήρη διακοπή της αναπνοής).

Μία από τις βασικές αιτίες δυσχέρειας της ρινικής αναπνοής είναι το παρεκτοπισμένο ρινικό διάφραγμα.

Περίπου το 80% των ανθρώπων πάσχουν από σκολίωση ρινικού διαφράγματος (στραβό διάφραγμα). Όταν η παρεκτόπιση ρινικού διαφράγματος συνδυάζεται και με οίδημα του βλεννογόνου, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ροής του αέρα από τη μύτη έως και 16 φορές (νόμος Poiseuille’s).

Το ρινικό διάφραγμα αποτελείται κυρίως από χόνδρο και οστό και χωρίζει την κοιλότητα της μύτης σε δύο μικρότερες κοιλότητες, τους ρώθωνες. Το ρινικό διάφραγμα συμβάλλει στη δομή, τη στήριξη της μύτης και στη σωστή ροή του αέρα.

Συμπτώματα Στραβού ρινικού διαφράγματος

• Ρινική απόφραξη: το πιο σύνηθες σύμπτωμα (δυσκολία αναπνοής στη μία ή στην άλλη πλευρά) που έχει άμεση σχέση με το αν η σκολίωση είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη.
• Χρόνια ρινίτιδα (μόνιμο συνάχι)-παραρρινοκολπίτιδες, λόγω διαταραχής αερισμού της κοιλότητας που έχουμε γύρω από τη μύτη (ιγμορίτιδες, κλπ).
• Διαταραχές όσφρησης: παρεμποδίζει τη σωστή ροή του αέρα στον οσφρητικό βλεννογόνο και έτσι μειώνει την ικανότητα της όσφρησης.
• Ροχαλητό και υπνική άπνοια που αποτελούν κύριες αιτίες για την κακή ποιότητα του ύπνου και την καθημερινή επιβάρυνση της καρδιακής και πνευμονικής λειτουργίας καθώς και για τη χρόνια ξηρότητα του φάρυγγα.
• Σταδιακή επιβάρυνση και άλλων τμημάτων του αναπνευστικού ή των αυτιών (δυσλειτουργία ευσταχιανής σάλπιγγας, ωτίτιδες, χρόνιες αμυγδαλίτιδες, λαρυγγίτιδες, βρογχίτιδες ) λόγω κακής ρινικής αναπνοής.
• Εύκολη κόπωση κατά τη σωματική άσκηση και έντονη δραστηριότητα.

Θεραπεία παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος

Η θεραπεία αντιμετώπισης του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος είναι χειρουργική. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι περισσότερες παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται, παγκοσμίως, στην περιοχή της μύτης αποσκοπούν στη διόρθωση του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος .

Η χειρουργική θεραπεία για την αντιμετώπιση του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος αποτελεί παλαιά πρακτική. Τις πρώτες αναφορές για χειρουργική αποκατάσταση του ‘’στραβού διαφράγματος’’ τις συναντάμε σε κείμενα της αρχαίας Ινδίας και Αιγύπτου, ενώ αναφορές υπάρχουν, επίσης, σε κείμενα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης.

Τον 20ο αιώνα σημειώθηκαν άλματα στην αντιμετώπιση του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος με τους Freer (1902), Killian (1905) και κυρίως τους Cottle, Loving και Fisher (1958).

Στην Ιατρική, πρόοδος σημαίνει να συνεργάζονται οι επιστημονικοί τομείς μεταξύ τους και να βελτιώνουν τις μεθόδους αντιμετώπισης των παθήσεων προς όφελος του ασθενούς.

Μία τέτοια πρόοδος είναι και η έλευση της μεθόδου S.L.C (septum laser correction), η οποία ενδείκνυται για τις διαταραχές κυρίως του χόνδρινου τμήματος του διαφράγματος. Mε τη χρήση του erbium laser επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος :

ΑΝΩΔΥΝΑ - Με χρήση τοπικής αναισθησίας

ΑΝΑΙΜΑΚΤΑ - Xωρίς χειρουργικές τομές. Η ενέργεια διαχέεται διαμέσου των ιστών (βλεννογόνος περιόχονδρος), χωρίς να δημιουργεί βλάβες σε αυτούς, και επιδρά αποκλειστικά στο χόνδρο.

ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ - Υπάρχει υποδοχέας στην κεφαλή της λαβίδας που διοχετεύει την ενέργεια, ο οποίος σταματά αυτόματα τη διαδικασία όταν επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σε αντίθεση με τις κλασσικές προσεγγίσεις, με τη μέθοδο SLC δε γίνεται αφαίρεση του τμήματος του ρινικού διαφράγματος που παρεκκλίνει αλλά δημιουργείται μία νέα θέση για το τμήμα αυτό.

Με την καινοτόμο μέθοδο S.L.C δεν πραγματοποιούνται χειρουργικές τομές αλλά επιδρά θερμικά και μηχανικά, η ενέργεια του laser στο χόνδρο της μύτης κάνοντας τον εύπλαστο. Έτσι, μας δίνεται η δυνατότητα να δώσουμε μία νέα επιθυμητή θέση στο χόνδρο. Δεν τοποθετούνται γάζες μετεγχειρητικά, ενώ ο ασθενής αναχωρεί την ίδια ημέρα.